영화 1987 봤는데 웃고 울면서 2시간동안 꼼짝도 안 하고 봤다. 이 영화의 특징은 인물 위주가 아닌 1987년 한 해에 있었던 사건들을 다루어 만들어진 영화이다. 영화를 보면서 희생한 사람들에 대한 존경심도 생기고 그런 희생에 적극적으로 반응하는 국민들의 열정, 몇 개월이 지나도 잊어버리지 않고 억울하게 죽었던 대학생의 죽음에 대한 진실을 밝히고자 하는 국민들의 열정이 넘친 장면들을 담아놓은 영화이다. 그리고 그 당시 기자들의 진실에 대한 간절함, 눈치 빠른 움직임, 고생 등등도 엿볼 수 있다. 또한 그 당시 정부 세력의 강력한 압박, 권력자들의 권력 남용, 부정부패 등을 엿볼 수 있었다. 영화 화려한 휴가, 택시운전기사에 이어서 지금 1987까지 한국이 민주주의의 길로 걸어나오는 데에 많은 아픈 역사를 겪었다는 것을 잘 보여준 영화중 하나라고 본다. 반면에 우리 미얀마에서도 그런 학생, 스님, 국민들이 한결 같이 참여했던 시위가 몇번 있었는데 성공하지 못했던 이유가 무엇인지에 대한 궁금증이 생겼다. 나는 영화 1987에서 내 궁금증에 대한 답이 있다고 본다. 이를 논문 주제로 연구를 해봐도 꽤 의미가 있는 논문이 될 것 같다. 

🤔🤔🤔🤔

Zawgyi Font

၁၉၈၇ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ဇာတ္ကားေလးကို ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္က သြားၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ဇာတ္ကားေလးကေတာ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေလးကို ေထာင္ထဲမွာ ႐ိုက္ႏွက္ ေမးျမန္းရာကေန လက္လြန္ၿပီး ေသသြားတဲ့ အမႈမွ တစ္ဆင့္ ေက်ာင္းသားအေရးအခင္း ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ကို ပုံေဖာ္႐ိုက္ကူးထားတဲ့ ဇာတ္ကားေကာင္းေလး တစ္ကားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကားေလးကေန တစ္ဆင့္ ဘာေတြ သင္ခန္းစာ ယူလို႔ ရလဲဆိုေတာ့ တာဝန္သိစိတ္ ရွိတဲ့ အရာရွိတစ္ေယာက္ရဲ႕ မဟုတ္တာကို မဟုတ္ေၾကာင္း ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ေျပာၿပီး လုပ္သင့္တာကို လုပ္ရဲတဲ့ သတၱိ၊ သတင္းေထာက္ေတြရဲ႕ သတင္းအမွန္ရေရး ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ(သတင္းမီဒီယာရဲ႕ အင္အား)၊ အထက္က အမိန႔္ဆိုၿပီး ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သလို ေနၿပီး ေပးတာယူ ေကြၽးတာစားတတ္တဲ့ လူမ်ိဳး ရွိသလို၊ မဟုတ္မမွန္တာကို လက္ပိုက္ၿပီး   

ၾကည့္မေနႏိုင္တဲ့ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ သတင္းေပး ပူးေပါင္းပါဝင္မႈ စတာေတြကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ႐ိုက္ျပထားတဲ့ကားေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟာသေလးေတြနဲ႔ ေရာၿပီး ရယ္ေမာေစၿပီး၊ ဝမ္းနည္းစရာေလးေတြနဲ႔ ရင္ထဲကို ထိေစၿပီး စိတ္မေကာင္းမႈေတြကို တစ္ၿပိဳင္တည္း ခံစားရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ဒီလို ကားမ်ိဳး ႐ိုက္မယ္ဆိုရင္ ႐ိုက္စရာေတြ၊ ကိုးကားစရာ ဇာတ္ေကာင္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းကို ၾကည့္ရႈသူ ပရိသတ္ေတြ မၿငီးေငြ႕ေအာင္ ရသစုံ ထည့္ၿပီး ႐ိုက္ျပထားတာ အတုယူစရာ အေတာ္ ေကာင္းပါတယ္။ ကိုရီးယားရဲ႕  စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေပၚကို ေရာက္ရွိေရးအတြက္ စေတးခဲ့ရတဲ့ အသက္ေတြ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ႐ိုက္ျပထားတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ကားမ်ား ျဖစ္တဲ့ ‘May 18’ , ‘Taxi Driver’ ၿပီးေတာ့  ဒီကားကို ၾကည့္ျဖစ္တာပါ။ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ ဆင္ေပမဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြဟာ ထပ္တာမ်ိဳး မရွိ မ႐ိုးေအာင္ တူညီတဲ့ ရႈေထာင့္စုံကေန ႐ိုက္ျပထားတဲ့အတြက္ အင္မတန္မွ အႏုပညာ‌ေျမာက္တယ္လို႔ တင္စားေျပာဆိုလို႔ ရပါတယ္။ 

😉😉😉

Unicode

 ၁၉၈၇ ဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်နဲ့ ဇာတ်ကားလေးကို ပြီးခဲ့တဲ့ အပတ်က သွားကြည့်ဖြစ်တယ်။ ဇာတ်ကားလေးကတော့ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားလေးကို ထောင်ထဲမှာ ရိုက်နှက် မေးမြန်းရာကနေ လက်လွန်ပြီး သေသွားတဲ့ အမှုမှ တစ်ဆင့် ကျောင်းသားအရေးအခင်း ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ဖြစ်ရပ်မှန်ကို ပုံဖော်ရိုက်ကူးထားတဲ့ ဇာတ်ကားကောင်းလေး တစ်ကားဖြစ်ပါတယ်။ ဒီကားလေးကနေ တစ်ဆင့် ဘာတွေ သင်ခန်းစာ ယူလို့ ရလဲဆိုတော့ တာဝန်သိစိတ် ရှိတဲ့ အရာရှိတစ်ယောက်ရဲ့ မဟုတ်တာကို မဟုတ်ကြောင်း ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ပြောပြီး လုပ်သင့်တာကို လုပ်ရဲတဲ့ သတ္တိ၊ သတင်းထောက်တွေရဲ့ သတင်းအမှန်ရရေး ကြိုးစားအားထုတ်မှု(သတင်းမီဒီယာရဲ့ အင်အား)၊ အထက်က အမိန့်ဆိုပြီး ကိုယ်နဲ့ မဆိုင်သလို နေပြီး ပေးတာယူ ကျွေးတာစားတတ်တဲ့ လူမျိုး ရှိသလို၊ မဟုတ်မမှန်တာကို လက်ပိုက်ပြီး  ကြည့်မနေနိုင်တဲ့ ဝန်ထမ်းတွေရဲ့ သတင်းပေး ပူးပေါင်းပါဝင်မှု စတာတွေကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ရိုက်ပြထားတဲ့ကားလေးပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဟာသလေးတွေနဲ့ ရောပြီး ရယ်မောစေပြီး၊ ဝမ်းနည်းစရာလေးတွေနဲ့ ရင်ထဲကို ထိစေပြီး စိတ်မကောင်းမှုတွေကို တစ်ပြိုင်တည်း ခံစားရပါတယ်။ မြန်မာပြည်မှာလည်း ဒီလို ကားမျိုး ရိုက်မယ်ဆိုရင် ရိုက်စရာတွေ၊ ကိုးကားစရာ ဇာတ်ကောင်တွေ အများကြီး ရှိမယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ ဖြစ်ရပ်မှန် ဇာတ်လမ်းကို ကြည့်ရှုသူ ပရိသတ်တွေ မငြီးငွေ့အောင် ရသစုံ ထည့်ပြီး ရိုက်ပြထားတာ အတုယူစရာ အတော် ကောင်းပါတယ်။ ကိုရီးယားရဲ့  စစ်မှန်သော ဒီမိုကရေစီ လမ်းပေါ်ကို ရောက်ရှိရေးအတွက် စတေးခဲ့ရတဲ့ အသက်တွေ အဖြစ်အပျက်တွေကို ရိုက်ပြထားတဲ့ ရုပ်ရှင်ကားများ ဖြစ်တဲ့ ‘May 18’ , ‘Taxi Driver’ ပြီးတော့  ဒီကားကို ကြည့်ဖြစ်တာပါ။ အဖြစ်အပျက်တွေဟာ ဆင်ပေမဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေဟာ ထပ်တာမျိုး မရှိ မရိုးအောင် မတူညီတဲ့ ရှုထောင့်စုံကနေ ရိုက်ပြထားတဲ့အတွက် အင်မတန်မှ အနုပညာ‌မြောက်တယ်လို့ တင်စားပြောဆိုလို့ ရပါတယ်။ 

mm.aaa.kr